Afetler kırılgan grupları öncelikli olarak ve derinden etkiliyor. Kırılgan gruplardan olan LGBTİ+’ların afetten etkilenme düzeyine tesir eden üç temel faktör bulunuyor. Bunlardan ilki; birer birey olarak LGBTİ+’ların sahip oldukları afete hazır olma ve onun etkileriyle baş etme becerileri ile travma sonrası büyüme ve dayanışma ağları gibi maddi veya manevi desteklerin varlığı, ikincisi; afet öncesinde LGBTİ+’ların yaşadıkları toplumsal yapı içindeki yapısal ve kültürel eşitsizliklerin boyutu ve toplumsal barışın ne ölçüde tesis edilebildiği ve son olarak da; afet öncesi, anı ve sonrasında afetin etkileriyle baş etmek için alınan önlemler, bunların planlanması ve uygulanmasında afet yönetiminin göz önünde bulundurduğu kriterlerdir. Bu bağlamda ele alınması gereken konular arasında, yaşanan afetlerin öncesinde ve onlarla eşzamanlı olarak devletin çeşitli ırk/etnisite ve din/inanç gruplarına yönelik dışlayıcı politikaları, mülteci meselesi, pandemi süreci ve devam etmekte olan ekonomik krizin neden olduğu yoksulluk da yer alıyor. LGBTİ+’lara yönelik kurumsal nefretin geldiği aşamayı da eklersek bu haliyle LGBTİ+’ların Türkiye’de yaşanan son depremlerle beraber çoklu ve katmanlı bir afetler toplamıyla baş etmek durumunda kaldığını söylememiz gerekiyor.
Bu çalışmanın amacı afetten 6 ay sonra temin edebildikleri veya hala canlılığını koruyan ihtiyaçları, maruz bırakıldıkları ayrımcılıklar ve bunlarla baş etme yöntemleri ışığında 11 ilde afeti yaşamış LGBTİ+’ların deneyimlerini izlemektir. İlk çalışmada Diyarbakır pilot il seçilirken ve geçici barınma mekanlarına odaklanılırken, bu çalışmada 11 ilden LGBTİ+’lara erişmek ve değinilen tüm alanlara odaklanmak hedeflendi.
